Παυσίλυπο

Όνομα λόφου της Νάπολης της Ιταλίας, στο νοτιοδυτικό τμήμα της. Είναι μια από τις ωραιότερες τοποθεσίες της Ιταλίας, με ωραίες επαύλεις, καταπράσινους κήπους και ονομαστά κέντρα. Στη ρωμαϊκή εποχή ήταν κέντρο της αριστοκρατίας, που είχε εκεί πολυτελέστατες επαύλεις. Ανάμεσα στις επαύλεις αυτές ήταν του Βιργιλίου, του Κικέρωνα, του Μάριου, του Πομπηίου, του Πολλίωνα και του Λούκουλλου. Από τις αρχαίες επαύλεις σώζονται τα ερείπια της έπαυλης Παυσίλυπον, που ανήκε αρχικά στον Λούκουλλο, μετά στον Πολλίωνα και τέλος στον αυτοκράτορα Αύγουστο. Tο δικό της όνομα πήρε και ο λόφος. Στους πρόποδες του λόφου, κοντά στη θάλασσα, βρίσκονται τα ερείπια του ανακτόρου της βασίλισσας Άννας, ανιψιάς του Παύλου Δ’, της ωραίας Άννας Καράφα, συζύγου του δούκα της Μεδίνας. Ο λόφος έχει μέγιστο ύψος 170 μ. και τον διαπερνούν δύο σήραγγες. Η αρχαιότερη λέγεται άντρο του Σεγιάνο και έχει μήκος 900 μ. Κατασκευάστηκε το 37 π.Χ. και διευρύνθηκε από τους Αλφόνσο A’, Δον Πέτρο του Τολέδου και Κάρολο Γ’. Στην είσοδό της βρίσκεται ο λεγόμενος τάφος του Βιργιλίου, ρωμαϊκή οικοδομή άγνωστου προορισμού. Η κατεύθυνση της σήραγγας είναι τέτοια, ώστε, στο τέλος Φεβρουαρίου και Οκτωβρίου, ο ήλιος, όταν δύει, τη φωτίζει από τη μια ως την άλλη άκρη. Η νεότερη σήραγγα έχει μήκος 734 μ. και αποπερατώθηκε το 1885. Στην είσοδό της, προς το μέρος της Νάπολης, βρίσκεται η Πιεντιγρότα με τη μικρή εκκλησία του Αγίου Βιτάλε, όπου βρίσκεται και ο τάφος του ποιητή Λεοπάρντι.